Bali: Lovina (Starlight resort)

6 uur opstaan 6.30 wordt ons nog een ontbijtje aangeboden door de manager van Moontree 47 in Penang Maleisie. Het is nu 20 februari en we gaan vanuit Penang met Maleisia airlines naar Kuala Lumpur en daar een paar uurtjes wachten weer in een ander vliegtuig naar Bali. Prima manier van verplaatsen. Maleisia airlines geven op korte stukje nog een drankje en wat nootjes en op drie uur durende vlucht een goede maaltijd en drankjes volop. Dat kun je bij Air Asia wel schudden... en in prijs en aansluiting is dit echt de betere partij gebleken.
We hebben de pech dat de van tevoren afgesproken pickup laat bij het vliegveld aankwam door het drukke verkeer en we langdurig (5 uurtjes in de auto)hebben moeten afzien voordat we in ons hotel aankwamen. Maar dan is het ook geweldig.. prima plek en het huisje is voor ons doen echt luxe. http://www.starlight-bali.com/gallery/index-nl.php
Het eiland is prachtig,maar we zagen er te weinig van omdat het hier wel erg snel donder wordt. (na 18.20 uur van de ene op de andere minuut)Het regende toen we aankwamen en de dag erop was het stralend mooi weer, lekker geluierd in en uit de zon op een heerlijk ligbed onder een afdakje met een boekje dat we hier geleend hebben. We zitten aardig dicht op de evenaar en dat is vooral goed te zien doordat de zon bijna loodrecht boven je staat. Dan is er maar heel weinig schaduw van je eigen lichaam te zien. Het eten is Super, hebben verse tonijn gegegeten zowel op een pizza als ook als steak. Lekker wijntje en biertje en muziekanten die het geheel compleet maakten. (alcohol is hier wel erg duur)Voor nu weer genoeg en we wachten tot het een uurtje of één is om de kids te kunnen spreken..Tis me wat he die 7 uur tijdsverschillen....
22e februari gestart met een wandeling en hoorden een hoop lawaai en zagen mensen in klederdracht lopen. Hebben we een beetje rondgelopen/gezocht , toen zagen we dat er een ceremonie was mbt een nieuwe tempel die ingewijd werd door alle familieleden. We zijn direct welkom geheten en kregen thee en koffie met wat lekkers erbij. We mochten alle vragen stellen en foto's maken, hartstikke vriendelijke en mooie mensen. Blijkt dat elke nieuwe familie zodra er getrouwd wordt een tempel met festiviteiten krijgt/ maakt. De daarbij behorende festiviteiten worden bekostigt door die man (neef?) of dergelijke (nieuwe familie stichten) met eten drinken etc voor heel de familie met de Balinesche gebruiken van speciale muziek soms ook met verschillende dansen en altijd in hun mooie feestkleding. (Sarongs ed) Daarna lekker even de zon in en een relaxed dagje doorgebracht. Morgen de dolfijnen zien en een brommertje huren.
We hebben lang niks meer opgeschreven, maar ik zal proberen het alsnog allemaal te herproduceren. 'T is hier zalig en we komen elke keer weer momenten en plekken tegen waar we helemaal vol van raken.
Ik begin nu maar even met de dolfijnen in de zee: We kunnen kiezen of om 6 uur of om 8 uur de zee op. Om 6 uur kunnen we de zonsopgang ook mee maken, maar om 8 uur zijn er meer dolfijnen te verwachten. Dus kiezen we voor 8.00 uur. We zijn nog maar net uit de kust en we zien er al veel zwemmen. Prachtig gewoon om te zien hoeveel plezier die dieren hebben en sprongen maken die wisselen van een pirouette tot een achterwaartse salto en alles er tussenin. Het zijn er heel erg veel en het is bijna niet te schatten maar we denken wel meer dan 60. Ruud heeft een paar mooie opnames kunnen maken met zijn camera en ik heb een heleboel gefilmd. Als je een uur lang naar die beesten hebt gekeken, begin je toch ook wel nieuwsgierig te worden hoe zo'n beest aanvoelt en tegen ons geweten en weerstanden in hebben we toch een afspraak gemaakt om met dolfijnen te zwemmen. De dag erna zijn we naar het hotel een kwartiertje van ons vandaan gegaan en werden we ingedeeld met een duitse vrouw die stennis begon te maken omdat ze alleen met de dolfijnen wilde zwemmen. Nou we waren vroeg en wij mochten dan wel eerst... waarop wij dachten laat haar dan maar mooi eerst gaan. Dat was een goede beslissing want wij mochten nu in het grote bassin en mochten rustig de tijd nemen om alles waar de dolfijnen op getraind zijn door te nemen. De foto's en filmpjes zijn door de medewerkers op de kant gemaakt en dat was dus een meevallertje. Het is echt één keer in ons leven, want we vinden het ook vooral heel erg zielig dat die dieren niet lekker vrij in de zee kunnen zwemmen. Toch moet ik bekennen dat we er van hebben genoten.

Het weer hier: van heet, warm tot drukkend betekend.... Zon loodrecht op je... vanuit de bergen opkomende wolken en onweer en soms regen die met bakken de lucht uit komt om na een drie kwartier hooguit weer een zonnetje te voorschijn te toveren.

Een brommertje huren, beter in het dorpje waar je goedkoper terecht kunt dan in het hotel. Wat hebben we een zere billen gehad, maar wat is het een mooi middel om goedkoop veel te zien van de omgeving. We betalen de ene keer 60.000 Rb en de andere keer 50.000 of 35.000 en dat is dan zo tussen de 4,80 en 3,50 euro per dag en een liter benzine kost 5.000 = 0,43 eurocent. Maar het is wel oppassen hier in het verkeer, sommigen rijden als dwazen/ gekken. Ze halen een rijbevoegdheid op een simulator en hebben geen of niet genoeg benul van verkeersborden of regels. Helmen vinden sommigen maar niks en dat maakt dat ze zich verschansen achter vrachtwagens of in/ opritten tot de politie stopt met controleren op dat stukje weg. Enorm veel ongelukken met arm en beenbreuken zijn aan de orde van de dag. Wij zijn erg allert op de weg en lopen op de trottoirs en kijken wel tien keer of er geen racemonster aan komt die ons niet kan ontwijken. Ook op ons brommertje echt koppie erbij en eigen veiligheid voor. Want als toerist ben je altijd aan de beurt mbt schuldvraag en dan kun je het beter afkopen dan de politie erbij halen ivm de corruptie en gevolgen van dien.

Trouwens de bevolking is hier arm en hebben allemaal wel een lening (scooter, mobieltje, etc.) waar al het verdiende geld zogoed als helemaal aan op gaat, want de verdiensten liggen zo tussen de 5.000 per dag en 1000.000 per maand. Wanneer er kinderen zijn moet er wel geld betaald worden voor scholing en als dat er niet inzit kunnen die kinderen niet naar school. Als je je ingekocht hebt nadat je een goede opleiding hebt kunnen betalen kun je bij een overheidsinstelling gaan werken en verdien je eerst je ingelegde geld terug. Nadien heb je wel meer rechten zoals vakantie, pensioen etc. Maar alle ambtenaren zijn ook vertrouwd met het gegeven van corruptie en ongelijkheid in behandeling en benadering.
Het is hier niet ongewoon dat de buitenlanders die hier zaken doen,vanuit medemenselijkheid projecten opzetten opdat de kinderen van diegenen die voor hen werken naar school kunnen gaan en redelijke werkomstandigheden krijgen. Vanuit ons hotel zelfs de Nederlandse vrouw van Como de manager die gehandicapte kinderen voorthelpt vanuit een stichting, er is een bibliotheek opgezet voor schoolboeken etc. vanuit het geld dat vrijkomt door achtergelaten boeken van vakantiegangers weer te verhuren etc. etc. Vandaaruit gezien worden de Balinesen er economisch beter van. De allerarmsten wonen in zelfgemaakte krotten en leven van alles wat er in de natuur groeid. Ook hier leven de ratten in weelde doordat er vuilnishopen liggen die weliswaar elke dag opgehaald worden, maar toch er is voldoende te eten voor die beesten.

Even terug naar het brommertje huren: we zijn de kustweg langsgegaan en dan zie je links veelal de zee en rechts de bergen en wanneer we dan een stukje de bergen inrijdt is het panorama zo fantastisch dat je ademloos staat te kijken. We hebben op een gegeven moment maar weer eens een afslag naar de bergen genomen en kwamen een stoet mensen achterop en daar werd iemand ter crematie gebracht. Wij zijn even afgestapt en werden gelijk uitgenodigd om toch vooral mee te komen en te zien hoe bij hen die traditionele manier van cremeren toegaat en foto's maken en filmen is helemaal geen probleem. De lichamen worden op verschillende plekken (voor elke regio/ gemeente) op een soort van metalen plaat gelegd in een van metalen golfplaten omhulsel en vanaf het hoofd wordt er een enorme brander op het lichaam gericht tot dat het lichaam volledig verkoold is. Daarna gaan ze met die as naar een rivier of naar de zee waar de as uitgestrooid wordt en dan volgt er nog een ceremonie in de speciale tempel van die gemeente. Niemand laat echt verdriet zien, al helemaal niet aan mensen die geen familieband of heel close vriendschap met diegenen hebben. Ze lachen vrolijk en maken contact, vertellen over het ritueel en vinden het grappig dat je interesse hebt. Ze nodigen je uit om iets mee te eten of te drinken.

Een andere dag rijden we verder en als we merken dat we er te lang over doen om ons plan om naar Khubu te rijden te verwerkelijken nemen we ook een afslag de bergen in. Wij komen dan bij een waterval uit en lopen het laatste stuk waar we contact maken met een heel oud mannetje met maar 1 tand voor in zijn mond. Hij is met een stok bezig iets uit de bananenbomen te halen, wat is ons niet duidelijk geworden omdat hij geen woord met ons spreekt,maar wel gebaart. Hij wil heel graag op de foto en wil deze ook zien. Daarna een klein winkeltje op de berg waar we een cocosnoot kopen, (zijn voor hen gratis uit de boom te halen)er zit wel een liter vocht in wat we er samen met een rietje uitdrinken en nadien het vruchtvlees opeten. Lunchen hoeven we dan niet meer, pfff heerlijk maar wat wordt je daar vol van. Nog een stukje verder een mooi huis/ villa, heel afgelegen en rustig. Een er naast wonende erg vriendelijke Balinees verteld dat het huis van een duitser is en dat hij de verantwoordelijkheid ervoor heeft, maar wel graag wil dat we wat reclame voor hem maken opdat hij er iets aan kan verdienen.
Als je heel veel stress hebt opgedaan is dat de plek om helemaal tot rust te komen. Dat huis is te huur en het kost bijna niks. Het is op te vragen via email: gedewaterfall@gmail.com en tel nummer +6285238926857 (geloof iets van 20 euro per nacht) Koffers worden voor je naar boven gebracht, eten kan er voor je worden gekookt (door zijn vrouw)en boodschappen worden voor je gehaald. Maar het is zeker de moeite waard om hier een paar nachten te verblijven als je niet al te bang bent uitgevallen voor onweer en of het afgelegen wonen.
De natuur is ook hier weer overweldigend mooi en het kabbelende water erg rust gevend. De waterval is mooi en het water wordt gebruikt voor de huishoudens beneden in het dorp dmv pijpleidingen wordt het getransporteerd. Het is hier prettig qua temperatuur en de vlinders dwarrelen om je heen.

Met het brommertje de andere kant op dan komen we langs Kampong Belanda zoals het hier grappend genoemd wordt en wij ons afvroegen of daar familie van ons zou kunnen wonen. Daarop vraagt Ari, (heel leuk staflid) of Ruud zijn broer al heeft opgezocht, vragend kijken we haar aan... Wat.. waar heeft ze het over?? Hoe weet zij dat Ruuds broer in Bali een huis heeft? Blijkt dat ze bedoelt of we de apen....al gezien hebben, en het is als grapje bedoelt.. lachen dusss en dan vertellen we haar dat Ruuds tweelingbroer een huis hier heeft. Ze vraagt naar zijn naam en weet te vertellen dat zij hem wel kent vanuit een eerdere betrekking in een restaurant. Komt daarna met een telefoon waarop ze een foto van René achterhaald via facebook. Ja dat is René en zij heeft ook achterhaald waar hij woont en dat hij de 28e hier aan zal komen. Kampoeng Belanda bij Lotus. Dus wij na wikken en wegen met ons brommertje daar naar toe. Blijkt het niet het juiste plekje te zijn, maar daar wonen een René en Christa, een balinees meisje brengt ons ernaar toe met de gedachte die man heet René dus hij zal het wel zijn. We zijn erg vriendelijk met koffie en cake ontvangen, vanwaar de speurtocht verder ging bij hen via Internet en mensen die zij weer kennen. Hahhahaha ja we hebben het blijkbaar nodig om niet in Nederland elkaar op te zoeken, maar hier in Bali. Dat maakt de afstand kleiner..hahaha Dus een volgende dag weer op ons brommertje op weg, nu naar Loka Pakse en op zoek naar Villa Senja Ji. Mawar u5 Lokopaksa- Seririt. Eenmaal op de plek de poort opengeschoven, waarop beiden net op de binnenplaats de bomen aan het controleren waren. De ontmoeting was hartverwarmend en ook emotioneel. We hebben het erg gezellig gehad, maar hadden die dag nog een afspraak en zijn na de lunch vertrokken. We hebben een afspraak gemaakt om deze hernieuwde familieband een vervolg te geven. We gaan deze ontmoeting op een avond herhalen en dan blijven we slapen. Al met al heel bijzondere dag.
Om 16.00 uur had ik een afspraak bij ons restaurantje om een kookcursus te gaan doen en we moesten nog opschieten om op tijd daar te zijn. Heerlijke dingen heb ik daar geleerd te maken. Het heet Barracuda sea food resaurant. Owner is Wiranata aan de Jin. Mawar in Lovina Kalibukbuk. restaurant_barakuda@hotmail.com Tel. Rumah 036241405
We hebben hier een band gekregen met de eigenaar en zijn vrouw omdat we daar vaak hebben gegeten en veel gesprekken hebben gevoerd over hem,zijn gezin, de cultuur/ gewoontes van de Balinesen etc. Hij heeft voor ons Batik gekocht op de markt voor een goede prijs en kregen van hem ook nog een cd met Balinese muziek. Geweldig gewoon, bij het afscheid een kus en daarbij gaf hij aan dat wij nu ook bij zijn familie horen. Als we terug komen en hij heeft een huis kunnen bouwen dan zijn we daar welkom en mogen we de vakantie vanuit zijn huis vieren op Bali. Het lijkt me niet de plek vanwaaruit we willen verblijven maar toch aardig....

Ook zijn we een dag op pad geweest met een Minivan. Het begon al met onze wens om net even een iets andere route te rijden en gelukkig maakte hij daar geen punt van, maar het mocht absoluut niet uitlekken naar zijn baas, want dan kreeg hij mot. Voordat we de bergen in gingen was het heet en de zon ongenadig. We stopten bij een koffieplantage (Kopi Luwak)Lowak koffie is gemaakt van uitgepoepte rijpe rode koffiebessen door een Luwak/ Katachtige. De onhulsels zijn dan verteerd in de maag van dat beest en met een stok worden de velletjes etc verwijderd, nadien worden de bonen gewassen, waarna ze geroosterd worden en er koffie van de gemalen bonen gezet kan worden. We hebben het geproefd en de smaak is heerlijk. Het is de allerduurste koffie op aarde die je kunt kopen en wij dronken hem voor 93.000 Rb en dat is nabij de 8,00 voor 4 kopjes geserveerd in leuke kleine gepolijste kokosnoot kopjes. Ook hebben we daar gezien hoe bepaalde kruiden, koffiebonen en fruitachtigen groeien etc. Boven in de bergen werd het erg bewolkt en konden we nog net de meren bewonderen waarna het druilerig werd en achter de bergen begon het te regenen. Gelukkig konden we de prachtige rijstvelden nog net meemaken ondanks de mist die er regelmatig overtrok verder nog heel mooie vergezichten voor we de bergen overtrokken en de tempel in een meer. Ons belangrijkste eind doel 'De TEMPEL in de Zee': Tanah lot! Zie ook http://www.bmair.nl/Informatie/Indonesie/Bali.htm voor meer info. Deze heb ik voor Rommy/ Judith geschilderd vanaf een plaatje en nu hebben we het in het echie gezien. Prachtig, ookal regende het een beetje we hebben genoten van het uitzicht mbt de tempel en de woeste zee. Het is wel een heel touristische plek waar heel veel mensen proberen wat aan de man te brengen. Dat het regende was een pré omdat het nu erg rustig was en we mooie plaatjes hebben kunnen schieten. Wederom een geweldige dag, met als afsluiting (laatste keer eten)weer eten bij ons mannetje, waar we als familie afscheid van elkaar namen, erg ontroerend hoe beide ons vastpakten en betitelden als familie.
De gidsen twee broers hebben we afzonderlijk van elkaar gesproken en deze geven aan dat ze voor een goede (dus betere prijs) mensen van het vliegveld halen. Vanuit Starlight hotel moesten we eigenlijk 2x 500.000 vice versa betalen, hadden we afgedongen tot 2x 400.000. Hij doet het voor 350.000 en als het rustig is voor minder. Hij maakt ook deals met hotels en kan een rondreis mbt de mooiste plekjes van Bali samenstellen en de hotels regelen. (transport service contact persoon Yus (Adi.sp) yus.adi48@yahoo.com mobile: 085737410689 or 081236832930
broer: agusharyadi8@gmail.com tel 081332993279 of 081999122517

Vandaag worden we opgehaald door René en verblijven we daar een nachtje, lekker bijkletsen en een borreltje drinken etc.
05-03-2012 Het was helemaal super in Villa Senja. We hebben het erg gezellig gehad, zijn erg verwend zowel door Janine en René als door de staf. Het eten en de massage waren zalig en als ik nog meer superlativen geef wordt het ws onwaarschijnlijk dat het echt zo luxe en gezellig was. We zijn blij dat we hen opgezocht hebben en dat het verrassende effect zo goed uitgewerkt heeft. Nu zijn we weer in Starlight en het regent, heel onze vakantie was er wel af en toe een buitje maar nu is het druilerig en ons humeur is ook zo'n beetje op die manier. We hebben eigenlijk niet zo heel veel zin om hier weg te gaan. Weten best dat ons in Maleisie in de highlands, de Tama Negara en Kapas eiland ons weer veel natuurschoon en nieuwe prachtige ervaringen zal brengen, maar afscheid nemen van Bali is toch wel wat moeilijk. Vanmorgen zijn we nog op een brommertje naar Singaraja geweest foto's gemaakt en op de markt rondgelopen.Vanmiddag gaan we nog even naar resaurant Baracuda om echt afscheid te nemen en het brommertje terug te brengen en dan terug naar het hotel, willen nog foto's maken van Ari en Ketut en blijven daar de laatste avond eten en morgen vroeg op om 6.30 ontbijten en 7.00 vertrekken we naar de luchthaven. Ketut biechte vandaag op dat ze pas de mail had gezien dat wij opgehaald wilden worden toen wij al geland waren.... Dus dat was de reden dat we door iemand anders opgepikt werden dan de chauffeur van het hotel. Al met al een vakantie die we nooit meer vergeten en denken hier nog zoveel bijzondere dingen te kunnen gaan doen, dat we Bali zeker nog een keer dunnetjes over gaan doen.