Langkawi

We hadden een complete reis geboekt vanuit Ao Nang: met een Mini Van werden we opgehaald vanuit ons hotel. Alle bagage werd boven op gegooid en onderweg werden we opgeschrikt door een gil van één van de Deense medereizigers. Haar rugzak was van het dak gevallen en lag op straat. Met de Van terug en toen heeft de chauffeur toch de spullen maar met touwen vast gezet. Verder ging het prima, ookal is het wat krap zitten met 11 reizigers die ook nog eens extra bagage in de auto meebrachten. Eenmaal bij de busstop dachten we bij de grens te zijn maar moesten we nog een uurtje verder. Bij de ferry was gelijk de grens naar Maleisie en moesten we nog eens drie uur wachten maar dan heb je ook wat. Daar werden we ook aangesproken mbt onderkomens die we direct konden regelen. Ruud hoorde iets over home-stay en daar hebben we in Laos erg leuke ervaringen mee opgedaan, dus voor 12 euro per nacht prima toch. Vol verwachting klopt ons hart en we zien onderweg direct al de mooiste eilandjes en natuur. Die verhuurder was meegereist en regelde voor 6 ringe (10 is ongeveer 2,50) pp een busje en bracht ons naar zijn huisje. Pfff dit was niet precies wat wij in gedachten hadden. Geen wasbak om even de handen te wassen en we voelden ons daar niet echt thuis. Dan direct op pad om iets anders te vinden, alles vol tot dat we bij Lagena resort aankwamen. Het zijn bijna vergane/ verrotte huisjes op planken vloertjes, maar wel met airco een wasbak en douche... En een klein balkonnetje waar we op het eind van de middag een kaartje leggen en een bacardi cola drinken. In het huisje hilariteit met een kakkerlak in de badkamer.... getverrrrr maar hij moest er wel uit en met een plastic zakje dus het beest opgepakt en Ruud deed de deur snel open en met zakje en al hup het beestje naar buiten. Wanneer je hier naar de toillet gaat is het beter om het papier in een emmer te gooien omdat het anders niet wegspoelt. Dus dat moet dan wel elke dag opgeruimd worden, maar is altijd nog beter dan een gat in de grond met een paar steps waarop je moet staan en flink door de knieën om je behoefte te doen hahahaha. Als ik dan wat extra water wil om door te spoelen open ik een kraantje en meteen een vloedgolf water over me heen... had met het openen heel de buis losgetrokken... Nu ja lachen dus en gauw dat ding er weer in geduwd en verbazingwekkend dan lekt het zelfs niet meer.
Dan nog een brommertje nu ja brommertje... scooter met jawel 150 cc. Dat wordt leuk het eiland rondtoeren. Nu dat ging in het begin ook best goed hoor ookal moest Ruud met de cameratas voor zich en mij achter zich (me in bochten wringend om de benen bijna onder me te vouwen en dan ook nog op het achterstuk van de buddyzit te blijven zitten. Natuurlijk worden dan je spieren tot het ergste getergd, je benen stijf na een uurtje rijden en dan nog niet te spreken over onze billen: doorzitten noemen ze dat geloof ik. Dus in het begin was alles geweldig de natuur, wel jammer dat de kabelbaan (lengte 910 meter vrijhangend en gaat in 42 gr omhoog) voor werkzaamheden niet in gebruik was. Het is echt een toeristische atractie met allerlei winkeltjes, een amfibie voertuig (ook maar niet in gegaan), ponyrijden en parkje etc..Maar achteraf maar goed dat we niet omhoog konden want we zijn met de scooter naar een ander hoog punt gereden weer zo'n twee uurtjes verder en dan zie je mist beneden je en dan kun je wel genieten van de rit etc,, maar mooie foto's maken ho maar. We hebben hier wel wilde apen, mooie vogels en erg oude bomen die hoog boven ons uittorende gezien en vooral de geuren echt heerlijk.
Onderweg even gestopt voor een glaasje cocosnootsapje met ijs en kroepoek bij een stalletje aan de straat en het leven is dan echt mooi en dan doen de kleine dingen er ech wel toe.
Maar het enthousiasme van het rijden ging er wel wat af en gingen nog even op doorzettingsvermogen naar de pier waar we met de ferry aangekomen zijn om foto's te maken van de (nep)grote Arend waar het eiland zo trots op is. Hier komen veel zeearenden voor en we gaan ook nog eiland hoppen waarbij we ze kunnen gaan voeren. Morgen dus.. Vanavond dit getyped maar ondertussen ook weer een stuk kwijt geraakt omdat het internet er weer eens uitvloog, dus nu in delen typen en dan opslaan etc..

Het is hier wel vergane glorie, de putten stinken je tegemoet (Riolering)veel gebouwen zijn al gesloopt, want het moet hier een supermoderne badplaats worden met hoge resorts van waaruit je dan weer op de zee uitkijkt. Nu is het nog betaalbaar en er is nog iets authentieks te zien, maar over een half jaar of een jaar is dat allemaal voorbij. Jammer, ook dat we dit niet eerder hebben ontdekt/ vorige keer (2009)niet al hier naar toe zijn gegaan dan hadden we het authentieke gedeelte hier nog kunnen zien.
Het strand hier is geweldig: Dit deel heet Pentai Cepang en het ligt links van de hoofdstad Kua. Super stranden met zacht zand, Zeearenden die boven je hoofd rondcirkelen, een zacht briesje met ongeveer 35 graden en een zee temperatuur van ongeveer 28 graden, dit zoute water is dan niet echt een afkoeling. We worden al wel een beetje bruin, ookal doen we het rustig aan met zonnen en hebben veel onder de parasol gezeten en geluierd.
Twee avonden op een terras gezeten aan het water en genoten van de onweer flitsen, het wijntje en biertje. Hier kun je alle watersporten doen, maar goedkoop is anders en dat hebben we dus achterwege gelaten. Verder veelal met een bacardicola en een kaartje leggen bij ons huisje en af en toe een praatje met de buren en internetten om voor de toekomst alles te onthouden en ook om onze belevenissen met jullie te delen.

Vandaag de 16e februari. Pfff ups en downs hihihihi. Wij vroeg op om met de boot een eilanden tocht (25 Myr)te gaan doen en nog voordien te kunnen ontbijten. We zouden om 9.00 uur AM opgehaald worden en waren in onze beleving netjes op tijd terug 8.30 uur. Blijkt dat ze al geweest zijn. We hebben ons absoluut niet gerealiseerd dat het hier een uur later is dan in Thailand. Dus wij waren te laat...(het is hier dus 7 uur later dan in nederland) Onze hospita heeft daarop gebeld met iemand die er voor zorgde dat we nog opgehaald werden. Vervelend ook voor de andere passagiers die al in de boot zaten. Wij die altijd zeggen wat gek dat mensen te laat komen.... pffff nu gebeurt het ons. Om in de boot te komen moesten we (voor straf?) door de prut..(open riool?)Het water/ slik stonk in ieder geval enorm. Ik werd aan boord gehezen en daar gingen we. Lekker snelle boot (200 cc motor) en ons mannetje maakte lekkere curven, waardoor een stel grieten uit Duitsland begonnen te gillen en giechelen. We voeren langs mooie eilanden en stopten bij een zoetwatermeer. Hier leeft een grote apenfamilie. Toen hilariteit: een gil en wat bleek een van de apen had een bus pringles gejat en ging ermee vandoor. Alles wat je aan etenswaar bij je had werd op een onbewaakt moment uit je handen gestolen. Geweldige ruzie meegemaakt: De aanvoerder van de apen gaf één van zijn onderdanen op zijn donder omdat hij het waagde iets van hem te stelen. Als hij hem te pakken had gekregen in het water had hij hem vast verzopen. Het ging er hard aan toe en het beestje verzoop bijna toen hij hem constant terug in het water dwong. (Dus veel foto's gemaakt en gefilmd.) Daarna bij het water gezeten en daar heeft Ruud een man uit het water gered, hij had geen kracht meer/ was volledig uitgeput ookal zou je dat niet verwachten van een man van zijn gespierde postuur. Hij was dankbaar voor de hulp van Ruud, want er was verder niemand die ingreep. Hier bleven we een uurtje en daarna naar de adelaars, we hadden ze groter verwacht maar het waren er wel heel veel. Vandaaruit naar een snorkelplek waar een school gekleurde visjes te zien was en grote platen opgestuwde lava van wie weet een meteoriet van heel lang geleden? Dit is wel het verhaal vanuit de historie mbt Langkawi. Wij gaan nog op veel mooiere plekken snorkelen dus hebben daar de omgeving wat bekeken en foto's gemaakt. Ook mijn moslim doekje doet het goed op de foto. Natuurlijk waren ook hier weer apen. Dit was voor ons niet van meerwaarde, maar goed het hoorde bij de tour. Toen we teruggingen lekker de wind door de haren en in een vliegende vaart over het water gaan is toch wel erg lekker. Maar een kilometer of twee voor de pier deed de motor het niet meer en liet hij hem ook nog eens verzuipen...Maar goed na een paar minuten werden we dmv een touw en Ruud hield de railing door een andere boot naar de pier terug gebracht.
Vermoeid van wat??? Maar na een cola bacardi op bed gaan liggen en een paar uur geslapen. Lekker lui dagje verder. Op naar morgen: met de Ferry naar Penang en daar een alleraardigst hotelletje in de oude stad besproken voor drie nachten. Gaan op zoek naar de beste manier om de Cameron highlanden te doen en de Rimboe in te gaan. Jullie horen het nog...