Vanuit Piet Retief naar St. Lucia en dan richting
Blijf op de hoogte en volg Ruud&Liesbeth
30 September 2017 | Zuid-Afrika, Bunkers Hill
Het blijft wel een fantastisch landschap: steeds weer verrassend al die vergezichten, heuvels en dalen. Maar ook de wetenschap dat de bergen vol met waardevolle delfstoffen zitten. Heel de route rijden dan ook vrachtwagens af en aan, met graniet, bruin/steenkool etc. We zien ook langzamerhand, na die bui, dat alles ineens uitloopt.. het voorjaar doet zijn intrede. Bomen met Paars blauwe bloemen, de groei van de eerste bloemen en het gras zijn bijna te horen... de eerst zo kale bomen, dorre gras veranderen langzamerhand in een weelderig groen met vaak
nog de bloesem in de knop.
Onder weg ook hier weer van alles gezien, beschermde gebieden met alles wat zuid Afrika te bieden heeft aan natuur. Langs de kant van de weg: koeien, geiten, ezels die gewoon los lopen zonder eigenaar zo lijkt het. Grote plantages met suikerriet en heel veel mensen die in heel armoedige tot redelijke huisjes in de dorpjes wonen waar we door heen rijden. Soms van leem of van golfplaten, soms toch van steen. We letten goed op de snelheid omdat overal controles uitgevoerd worden. 1 bekeuring is tot nu toe voldoende...maar het indrukwekkende landschap maakt ook wel dat we niet eens hard willen rijden.
Als we St. Lucia inrijden worden we ook weer overdonderd door de omgeving. Direct onder de brug liggen zo'n 8 nijlpaarden te zonnen. Maar toen we in onze lodge aan kwamen... jeetje wat een uitzicht en leuke kamer bij De Ndiza lodge. Deze ligt op een mooie locatie en als we boven op de veranda staan kunnen we met de verrekijker de walvissen in zee zien zwemmen, een nijlpaard zien op de oever rechts in een uitloper van het water. Er wordt aan ons gemeld, om niet 's nachts naar buiten te gaan. We zouden een nijlpaard evt wel met een schijnwerper onder ons balkon kunnen zien. Deze dieren behoren tot gevaarlijkste soort dus oppassen geblazen.
We zijn direct op onderzoek uitgegaan, eerst naar wat St Lucia te bieden heeft aan winkels en eetgelegenheden. Dan naar de zee, met de auto is het een paar minuten naar het krokodillen gedeelte en daar gingen we lopend een lange loopbrug over... brrr er stond met grote letters bij dat dit op eigen risico is en we goed op moeten letten of er geen op de loer ligt.. spannend maar ook een erg leuke onderneming. In het water spotten we een hele grote krokodil en die moest natuurlijk op de foto. Met mijn mobieltje zijn deze dingen niet goed te fotograferen dus met de grote camera komt dat helemaal goed. Alleen die kunnen hier niet ingeplakt worden. Het restaurant iets verder op vonden we niet zo geweldig dus weer op pad via de andere kant om sneller op het grote strand te komen. Hier mag je niet zwemmen of andere dingen op, of in het water doen. Dit ivm de stroming, maar vooral omdat de haaien hier vlak voor de kust zwemmen. We zijn het strand opgelopen en hebben hier nog een poos lekker in het zonnetje naar de walvissen gekeken. We gaan nu kijken wat we hier de aankomende twee dagen. Gaan doen.
Tja de vlgd ochtend: dan regent het, the wetlands doen hun naam eer aan. Toen besloten om even te tanken, geld te pinnen( zie boven nadelen Afrika)en dan naar het natuurreservaat isimangaliso met de auto.. ook weer prachtig en dit keer een overwoekerende natuur, met lianen allerlei soorten bomen etc. Prachtig...We genieten wederom volop ook al zien hier de normale dieren die we vaker gezien hebben... we hebben nog wel een aantal neushoorns met een kalf gezien en allen hebben de hoorns nog. Deze zijn net als vingernagels: ze blijven doorgroeien, dus als ze gewoon een stukje eraf halen hoeven de dieren er ook niet voor gedood worden denk ik dan... Jeetje wat zijn ze groot. Langs de kant van de weg ook een paar zonder hoorns, deze zijn kleiner. Daar kon ik met de iPhone wel een foto maken. En omdat we alle zandweggetjes ingereden zijn is de auto bezaaid met rode modder. Een van de mannen bij onze lodge gaat deze volledig schoon maken voor ja echt waar € 3,50 van binnen en buiten.
Vrijdag; morgen dus gaan we nog een dagje wild kijken in het nabijgelegen grote park waar Nelson Mandela zich hard voor heeft gemaakt om te behouden enbeschermen. Dit beslaat 100.000 hectare: Hluhluwe-Imfolozipark. En is het zeker waard om te bezoeken omdat het zo heel anders uitziet. De big 5 zijn er ook, maar je moet wel geluk hebben om de leeuwen en andere katachtigen te zien. De rest zagen we ook van heel dichtbij. Dan zit het er hier al weer op
-
30 September 2017 - 23:19
Christel:
Nou wat een avonturen... ook dus wat minder leuke -
01 Oktober 2017 - 00:25
Fabian:
Tof hoor! Enjoy...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley