Gilli Trawangan , Indonesië

Gilli Trawangan,
31 maart met de public boot naar dit geweldige eiland. Natuurlijk lees je eerst wat je hier kunt verwachten, maar persoonlijk ervaren is toch veel leuker en beter. Het zou te druk, teveel feesteiland zijn, maar wij gaan naarhetnoorden van het eiland... volgens Marijke die we troffen in Kuta een heerlijk resort, is wel wat langer lopen of fietsen naar de yeti en de drukte, maar gaan het gewoon doen. We hebben de koffers achter gelaten bij Maddy en Gemma en gaan met de cabine koffer met een paar dingetjes 5 dagen genieten van de luxe huisjes met airco, heerlijk bed, zwembad, snorkelgebied voor de deur, Bintang bier, Sangria en heerlijk eten. We komen sneller dan we hadden verwacht met de public boot aan en hoeven niet ver te lopen voordat we de paard en wagens zien staan. Hoeven alleen Karma Kayak te noemen en de koffer wordt opgeladen en daar gaan we. Azuurblauwe zee, heerlijke stranden, heel veel kroegen en winkeltjes... Dat is het eerste wat we zien. Dan rustiger plekken, meer zwerfvuil en de klinkerpaden gaan over in zandpaden. Zanderige voeten daar ontkom je hier niet aan.... Hier is fietsen ook best wel moeilijk als er alleen mul zand is dus we gaan het maar wandelend doen.., het eiland rond /verkennen. Op de betonklinker straten is het prima te fietsen trouwens.
Eerst maar eens kijken naar ons onderkomen. prachtig en de eerste kennismaking met de managers is enthousiast en hartelijk. Om hier te snorkelen gaan we flippers en voor mij een duikbril huren en gaan gelijk eens kijken wat die azuurblauwe zee te bieden heeft. Er is veel koraal weggebombardeerd en gelukkig mag dat niet meer/ wordt er nauwlettend op toegezien dat er geen schepen etc de boel hier nog meer verzieken. Er is nieuwe aanwas van allerlei soorten koraal te zien en heel veel verschillende soorten, maten en kleuren vissen, niet te vergeten de schildpadden, kleine murene achtige gedrochten , zelfs hele grote school zilverwitte vissen zooo prachtig Etc. Het is goed en fijn om te zien dat het niet allemaal verloren gaat op deze toch verantwoorde wijzevan omgaan met dit erfgoed, ookal warmt de zee op en is er veel dood koraal aanwezig, ze doen er aan wat ze kunnen om nieuwe aanwas te bevorderen. .
Sandra en Noël zijn de managers die nu voor het tweedejaar Karma kayak gaan runnen. (Dit is hier gerealiseerd door twee nederlandse vrouwen die er een prachtig resort van gemaakt hebben, zij zijn er alleen nog in het hoogseizoen. ) Sandra is biologe en hij Noel is chefkok. Dat is een mooie combinatie van twee jonge, heel gedreven mensen die er alles aan doen om het hier goed te laten verlopen. Noël heeft een Indonesische achtergrond en je merkt dat ook hier door de cultuur de man een streep voor heeft bij beslissingen en dat er minder goed naar vrouwen wordt geluisterd, of bevelen opgevolgd worden. Die dames / eigenaressen boffen maar met dit koppel.
S'avonds gingen we gedouched uit eten met dus eerst een wandeling van we half uurtje waarbij het zweet weer uit alle poriën kwam lopen......Maar we hebben er wel van genoten, met onderweg een happy hour cocktail, lekker eten en genoeg te zien. Bijvoorbeeld een traditionele vechtpartij met stokken die doorbuigen en het enige ter bescherming was een houten schild waar de slagen mee opgevangen werden. Pfff maar het ging er erg hard aan toe, de slagen waren raak op verschillende delen van de lichamen bij een van de jongens vol op het hoofd totdat hij bloedend stopte en die ander won. Direct daarna werd het plein omgetoverd in een marktje waar je de lekkerste gerechten kon kopen en eten op houten bankjes. Hier eet je met zijn tweetjes dan ook voor de helft van wat je in de luxe restaurants eet, maar de smaak is er niet minder om en het zijn ook geen maaltijden die buikloop veroorzaken, dus waarom niet...
Hier zijn ook wel een paar venters langs het strand, maar niet zo opdringerig en het zijn geen kinderen.
Elke dag wakker worden met dit uitzicht en starten met een hand in hand hihi, snorkeltrip met Ruud dat is toch het mooiste wat je kan overkomen!!! Die onderwater wereld is wonderbaarlijker je raakt niet uitgekeken. Wachten tot een schildpad voor 1 ademteug naar de oppervlakte zwemt en dan weer een half uurtje? Onder water blijft knagen aan het rif/koraal om daar zijn voedingsstoffen uit te halen. De grote verscheidenheid aan kleuren en verbazingwekkende kracht van de natuur om toch weer koraal te laten groeien is fantastisch. De zonsondergang viel ietsje tegen omdat er een dik wolkendek net onder de zon bleef hangen, maar hebben toen van de mogelijkheid om bij Karma Kayak te gaan eten gebruik gemaakt. Dan proef je wel het verschil tussen eten en cuisine...haha, wij hebben rivierkraal gegeten met sliptongetjes en een luxe pasta met garnaaltjes.
Nog twee nachten te gaan, de tijd gaat veel te snel. Tot de vlgd keer maar weer.