Bali, trauma verwerking en genieten.

http://wijwonenopbali.wordpress.com/category/ceremonies-op-bali
Geweldige site over alle feesten/ ceremonies die op Bali gevierd worden
Heel speciaal maken juist deze ceremonies het zijn op BAli.

Even onze vakantie afsluiting op Bali updaten.

We zijn vanuit Lombok dus met Garuda Indonesië naar Den Pasar gevlogen. Goede vliegtuigen met veel beenruimte en super aardig personeel.
Bij aankomst stond er dus een man met inimini klein stukje papier met Rudy Pool erop, fijn dat er iemand staat, een wat grootser entree met een echt bord is dus niet voor ons weggelegd hahaha..... Tevreden hangen we achterover in de stoelen van de luxe auto en kijken onze ogen weer uit mbt de drukte en chaotische taferelen. Door een wit war van kleine straatjes komen we uiteindelijk uit bij een binnenplaatsje en de toegang tot zo op het eerste oog een mooi ressort. Het onthaal is heel hartelijk en we zijn onder de indruk van het geheel. Wat ietsje minder is dat het ontbijt restaurant niet zo gezellig is en het water in het zwembad wat troebel, maar dat kan ook komen doordat de zoete regen dat effect heeft op het zilte/ zoute water? We zullen het weten ook dat we in de tropen zitten... Eigenlijk hebben we overal behalve in Karma Kayak wel kakkerlakken gezien, zo ook hier. Maar het personeel maakt daar korte metten mee.
We hebben een auto gehuurd en die wordt op de tweede dag bezorgd, fotootjes gemaakt van wat er aan schade is en wij gaan de omgeving bekijken. Seminyak is wat ze noemen een wat meer Frans publiek georiënteerde plaats met veel duurdere winkels. (Met te kleine maatjes voor dit Hollandse welvaren) Kutta meer op de Aussies, beide zijn erg druk mbt het vele verkeer. Maar Kutta heeft ook wat meer grotere winkelketens. Daar heb ik wel een leuke winkel ' zoop' gevonden waar ik een broek en shirt heb gekocht. Verder vind ik dit nu niet echt gezellig winkelen, met (naar wat ik denk dat het een india wijk is) al die opdringerige types, die je bijna de winkeltjes/ marktjes binnen sleuren. Ze verkopen ook nog eens spullen die wij niet willen, grote opdrukken van Bintang Bier op shirts etc. Dus gauw weg hier. Dan naar het strand, ook daar is het te druk en zien hoe een blanke man uit het water getild wordt aan handen en voeten en af en toe weer neergelegd wordt. Je zult maar afhankelijk zijn van die mensen en niet gereanimeerd worden, maar wel hordes van mensen die er om heen drommen. Van hieruit weer terug naar onze kamer, waar en zwangere kat ons kwam verblijden met kopjes geven en mauwen..het lijkt wel of we katten aantrekken deze vakantie, elke keer weer krijgen we overal die liefkozingen er voor niks bij. Prachtige onweersflitsen en lekker uit eten gaan maken dan de avond compleet. Het is wel een stukje lopen naar het centrum, maar dat vinden we niet erg, goed voor onze beweging.
Ook zijn we met de auto helemaal naar het zuidelijkste punt van Bali gereden, daar hebben we op een klif die een in etappes, allerlei hotelletjes en eetgelegenheden in zich bergende, om alles te bereiken hoogte heeft. Hier hebben we enorm genoten van de hoge golven, de surfende jongens en meisjes en broodjes tonijn met een paar Bintangetjes. Het lekkere windje maakte dat we niet in de gaten hadden dat de zon ook nog zijn werk deed en waren goed verkleurd toen we terug waren in het hotel. Je verkijkt je erop hoelang je moet rijden om die afstanden te rijden en we zaten dan ook weer lang in de auto voordat we terug waren, maar dan hebben we toch ook weer veel gezien. Wat lastig is dat in Den Passar zoveel aan de straat gewerkt wordt waardoor er veel oponthoud is. Als je hier zelf wilt rijden moet je wel heel alert zijn, want ze rijden als gekken: kopen hun rijbewijs en sommigen kennen de verkeersborden niet eens. Op de brommertjes moeten ze in de grote steden wel een helm op, maar daarbuiten zie je bijna geen helmen, wel hoor je van alle kanten hoeveel ongelukken er gebeuren, hoe corrupt ook hier de politie kan zijn en dat je als buitenlander maar beter geen ongeluk kunt krijgen of aangehouden wilt worden omdat je altijd aan het kortste eind trekt, oftewel altijd de schuldige bent.
Wij vinden het wel super fijn om selfsupporting te zijn en te kunnen gaan waar we willen. In Seminyak, nadat we naar het hotel waar Janine en Robbin verbleven ingecheckt hadden, troffen we beide en zijn met een taxi naar het strand gegaan. Heerlijk windje, leuke golven om naar te kijken en heel gezellig lekker bijkletsen. Robbin heeft paard gereden en had reuze sjans met haar begeleider, wat wil je ook als je haar zo ziet met haar stralende ogen en grijns van oor tot oor... Wie wil dit nu niet....
Robbin heeft een zwak voor tassen en die op ons overgebracht. Na eerst een miskoop, vond ze een geweldige winkel en we gingen allemaal overstag. Hoop dat ze een goede start kan maken met haar eigen toekomst wens, tassen in en verkopen, aan haar zal het niet liggen.
We hebben tijdens deze uurtjes samen gezellig getafeld, gedronken hihihi en gekletst. Moeten dat in Nederland samen met alle kids nog maar eens dunnetjes overdoen.
Later hoorden we dat er een Lion vliegtuig in zee was beland. ALS we die dag ook op dat strand waren geweest, hadden we het kunnen zien gebeuren. Het lijkt me doodeng. Wij zijn bewust al niet met die maatschappij in zee gegaan..hihi.
Nadat zij weer vertrokken naar Nederland hebben wij onze spullen ook weer ingepakt en de dag erop zijn we naar Lovina ' Starlight ' gegaan.

Het was onderweg bij in de bergen wederom regen en mist, konden dus weer niet van het mooie uitzicht genieten, jammer hoor. Maar de rit ging voorspoedig en we waren betrekkelijk snel bij Starlight. We worden super hartelijk ontvangen en aan van alle kanten komen de stafleden aangesneld om ons te verwelkomen en te knuffelen. We hebben een taart besteld bij de plaatselijke goede Bakker en Eten die gezamelijk op. De laatste dagen ben ik wel weer veel meer met de val, mijn verbrijzelde knie etc bezig geweest. We kwamen met regelmaat in de buurt van het BMC ziekenhuis en Alles kwam weer terug in mijn herinnering. Nu zie ik ook wel dat ik geen Kant op kon toen de voorkant van mijn slipper tussen die tegels vast kwam te zitten. Het is goed voor de verwerking om terug te gaan en alles een plek te geven.
Ons huisje ziet er weer super uit, er staan bloemen en fruit en we worden als familie onthaald, mijn liefje wat wil je nog meer.
Hier lekker een dag aan het zwembad, een dag naar het Oosten gereden om daar te snorkelen bij een gezonken schip en genoten van de omgeving. Hier waren ook weer mooie grotesque vissen in allerlei kleuren, startend koraal en een zeeschildpad.
Het weer snorkelen, duiken in het zwembad en lopen op gladde oppervlakken etc... Maken me onzeker, maar Ruud sport me aan het wel weer te doen en dat is goed, ik geniet er weer steeds meer van om weer alles te kunnen.
Vandaag alle dingen die we gekocht hebben ingepakt en we gaan zo meteen naar villa Senja. Dan tja wederom afscheid nemen..... Pffff vooral
Arie en Ketut gaan we missen, maar contact houden we nog wel, want alle wetenswaardigheden kunnen we dan nog wel delen via Internet.
Donderdag hebben we een afspraakje met beide en hun gezinnen gemaakt en ook daar zien we naar uit.