Wetenswaardig heden Cambodja

Wetenswaardigheden in Cambodja;

Wanneer je vanuit Bangkok met de bus voor de grens van Cambodja aankomt, kun je eerst nog iets eten en je ‘Bathjes’ uitgeven. Dan loop je achter een begeleider aan via allerlei grenskantoortjes en extra foto’s die er van je gemaakt worden van de ene grens naar de andere. De hoeveelheid stempels en controles ben ik even kwijt, maar het waren er veel en het duurde lang. We hadden eigenlijk een bus geregeld vanaf de grens. maar omdat we dan nog eens ongeveer 2 uur moesten wachten of langer als de bus nog niet vol zou zitten hebben we een taxi gedeeld met een ander stel; dat koste pp 10,00 dollar en dit scheelde al snel 3 tot 5 uur voor we over waren. Nu waren we ongeveer 16.00 uur op de plaats van bestemming en anders zou het waarschijnlijk na 20.00 uur zijn.
Onderweg zie je eigenlijk alleen rijstvelden, kinderen die vissen in de akkers/ plassen die vol met water staan en de werkers aan de weg; deze bestaat alleen nog maar uit zanderige puin en scherpe stenen.
Het is ongelooflijk dat er overal in dit land in de poelen en plassen gevist
wordt en er ook kleine schelpdieren uitgehaald worden. Dit komt natuurlijk omdat in de regenperiodes alles onderloopt en dan de vis etc. zich ook verspreidt. Alsmede het slip achterblijft om de akkers vruchtbaar te maken.
Eenmaal in Seam Reap worden we opgewacht door Tuk Tuks, die ons gratis naar een hotel willen brengen, maar dan wel het liefst een hotel die bereid is hen betalen voor de klandizie die ze aanbrengen. Ons hotel Lotus Lodge ligt buiten het centrum en als je onderweg bent in de buitenwijken van deze plaats zie je steeds meer krotten langskomen en denk je waar komen we nu weer terecht. Dan een bochtje om een zanderig paadje af en voila; Een leuk hotel met prima bedden en keuken. Maar wij hebben er toch voor gekozen om in de plaats zelf te gaan eten. En dat niet alleen omdat het heel erg goedkoop is. Het is de entourage; aan straat staan lange rijen tafeltjes en plastic stoeltjes, met daarachter vrouwen met enorme wokken die allerlei lekkere gerechtjes klaarmaken. Het wordt zo verhit dat menig foreigner zich hier te goed doet aan het eten voor één dollar. De cola kost trouwens net zoveel als het eten.
In ons verslag van Seam Reap staat al omschreven hoe we daar één van de kinderen zagen poepen in de goot en dat we maar snel onze aandacht op ons bordje hebben gericht. Maar het is toch wel veilig om hier te eten. Schoon op en in de straten is het hier allerminst net als in heel het land.
De kinderen zijn hier niet verplicht om naar school te gaan en wanneer het meer opbrengt om te bedelen en dingetjes te verkopen dan lappen ze school aan hun laars en geven als reden op dat ze het niet kunnen betalen.
Ook hier hebben we evenals op vele andere openbare plekken contact gelegd met mensen die hier werken en andere reizigers met wie we ervaringen uitwisselden en wat ook weer maakte dat we soms net even iets andere dingen inplanden. Zoals bijvoorbeeld ons laten masseren door blinde mensen die op deze manier in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Wat vooral heel erg lekker bleek was het ijs bij de Backerie in Seam Reap. Zo lekker heeft zelfs van de Poel het niet.
In deze plaats zijn ook nog marktjes te vinden waar we ons de enige toerist waanden, we werden nog net niet ‘constant’ aangestaard.
Naar de tempels zijn we dus met een Tuk Tuk gegaan, was wel zo makkelijk omdat we er maar één dag vooruit getrokken hebben en zoveel mogelijk wilden zien. Weliswaar hebben we ook nog wel een dagje gebruik gemaakt van de fietsen van het hotel, die gratis tot onze beschikking stonden, maar dan om de nabije omgeving en het centrum te bezoeken. Het centrum zelf is gezellig met allerlei snuisterijen en er is ook een Nightbazaar waar je weer andere leuke dingen kunt kopen. De hoogte van het zilvergehalte is vlgs ons niet zo hoog, maar er worden wel leuke dingen gefabriceerd en verkocht. Hier hebben we een beeldje gekocht, dat ons zal beschermen tijdens onze reis. ‘Ik Liesbeth ben nogal bijgelovig’ moet ik er wel bijzetten van mijn schat, die naast me de wenkbrauwen optrekt als ik dit hier neerzet. LOL
In heel Cambodja zijn er verbazingwekkende zaken, het is op verschillen plekken zo druk en er zijn zoveel brommertjes en bij alle keren onderweg hebben we ‘maar’ één ongeluk gezien. Dat was dan ook gelijk goed raak. Het lijkt erop dat men bij een aanrijding heel lang op staat moet blijven liggen voordat er een hulpverlener bijkomt. Ook al staan er wel honderd mensen omheen, niemand steekt één vinger uit. In dit geval was het een politieagent die even met zijn schoen tegen de helm van de erg bloedende man aan tikte om te zien of er nog enig leven in zat. Vlgs ons dus niet meer. Dus zorg goed voor jezelf hier, krijg geen ongeluk. Maar wees ook niet te voorzichtig met het oversteken van de straten anders kom je nooit aan de overkant. Dus eerst tot de helft en dan wachten tot je ook de volgende helft over kunt gaan zonder onder gereden te worden.
De corruptie hier is onvoorstelbaar groot. De militie, regeringsambtenaren en politie halen heel wat geld met het zich op vanuit vermeende regels ontrekken. Op straat is dat te zien als de politie volgepakte minvans wil controleren en dat gaat natuurlijk lang duren, maar voor een goede financiële tip kan men doorrijden etc.
Veel vrouwen lopen hier in hun pyjama, voor hen is dit kleurige lekker zittende kledij. De ene van een mooi katoen de ander van een fijne zijde. Maar allemaal met kleurrijke motieven; soms wat kinderlijke figuren en het lijkt lekker te zitten.
Het is hier een schoonheid ideaal om zo blank mogelijk te zijn, mede daarom dragen de vrouwen hier lange mouwen, lange broeken en smeren ze iets op hun huid om deze zo blank mogelijk te houden. Velen dragen dan ook nog een mondkapje tegen alles wat maar mogelijk is en doeken rondom hun hoofd als ze bijvoorbeeld op de brommer of boven op een auto etc. meeliften.
Werkers op het veld etc. zitten opeengepakt achter in een pick-up, of boven op de lading die ze vervoeren. De minivans zijn echt een bezienswaardigheid, hoe krijgen ze alles erin erop en erachter aangebonden. Ze puilen echt uit met spullen. Soms zelfs, met de laadklep open, alles al volgeladen met daarachter nog 4 brommertjes met touwen aan de klep vastgebonden.
Om elke hoek van de straat kan het weer lijken op een vuilnisbelt, terwijl de ander wegen goed schoongehouden worden. Er rijden wel vuilnisauto’s en dat is al een hele belevenis om te zien dat elke zak omgekeerd wordt en nog bruikbare dingen eruit gehaald worden. Vooral alle plastic flessen, grote glazen flessen en blikjes. We gaan ervan uit dat dit geld oplevert.
We gaan nu net de Mehkong over en het is ongelooflijk het is dan weliswaar heel laag water voor de begrippen van de Cambodjanen maar deze rivier is nu nog minstens een kilometer breed. Trouwens we waren wel verwend met de toeristenbussen waar we bij binnen komst al water en cakejes kregen. In de locale bus helemaal nope dus. Maar goed dat we goed voorbereid ingestapt zijn met cola, water en verse stokbroodjes. En natuurlijk ook een doos vol met droge koekjes. Wij hoeven niet te verhongeren en te verdorsten deze rit. Alleen de echt toeristische plaatsen worden onderhouden door de meer luxere bussen, andere richtingen met redelijk goede eenvoudiger uitgeruste bussen. Hier onder zal ik nog even een tabelletje bijvoegen met de tijden van reizen in dit land. Alles rijdt hier trouwens op tijd en bij het kopen van de buskaartjes (bij het hotel waar je verblijft,ivm het ophalen met een minima) weet je gelijk welke plaats je toegewezen krijgt. Op elke bus rijden drie mensen mee; de chauffeur, een soort reisleider en een monteur. Dus bij panne geen zorgen het wordt ter plekke gerepareerd, of er wordt ergens een tuinslang gepakt en aangesloten om water bij te laden. In de toeristen bussen is ook een toilet, in deze dus niet. En moeten toch minimaal 8 uur zitten met af en toe een sanitaire stop. Alleen als je enige dagen voordien boekt kun je helemaal voorin de bus. Maar het valt ook in deze locale bus heel erg mee met de ruimte tussen de stoelen. Bij elke stop kijken we wel even goed mee of onze bagage er niet uit gezet wordt en vergeten wordt. Maar goed natuurlijk moet je ook meemaken dat de bus dan stuk gaat, we wachten een uurtje terwijl ze aan het repareren slaan. Het gaat niet lukken en we worden in een andere bus gezet en verder gaat de rit. Dit gaat over een nieuwe weg, waar weinig tot geen auto’s rijden en het gaat wel erg snel. Het getoeter om de koeien ( die lopen in grote getale hier vrij rond en scharrelen hun kostje overal op. Bij de vuilnishopen en in de velden) en de brommertjes die hier af en toe wel rijden van de weg te laten gaan. Je ziet hier geen enkel dood beest aan de kant van de weg, dus het zal allemaal wel goed gaan.
Er zijn heel veel mooie plekjes die wij eigenlijk wel zouden willen fotograferen maar in de bus valt dat niet mee. Ook hebben we wel een klein bordje met Oxfam gezien, (dit speciaal voor Jeroen) maar goed in de bus ben je al snel te laat om een camera te pakken en het vast te leggen. Jammer maar helaas. Het stelt trouwens niet zo heel veel voor dat bord, alleen een verwijzing naar de straat waar ze te vinden zijn.
Ook wil ik hier niet voorbij gaan aan Hans en Martine die we nu al op drie plekken hebben getroffen en een heerlijke borrel mee gedronken hebben. Van hen horen we dat wij het in Laos waarschijnlijk erg naar onze zin zullen hebben, omdat men daar niet op zo’n grote mate bedelt etc. Zij zullen onze wederwaardigheden ook volgen zeggen ze en daarom bij deze een groet aan hen.
Het is leuk om zoals nu in de bus zomaar de dingen weg te schrijven die in me op komen en hopelijk vinden jullie die het lezen interessant genoeg om het te blijven volgen. Voor ons is het voor na de vakantie ook een herinnering tav deze bijzondere vakantie. Wij vinden het heel bijzonder en leuk om de berichtjes te lezen die jullie voor ons achterlaten. En natuurlijk dat we zo heel regelmatig deel uitkunnen maken van het leven van onze kids. Dat mijn moeder hiervoor op internet cursus is gegaan, petje af en fijn ook iets van haar en natuurlijk mijn zus die met haar ook de berichtjes bekijkt te vernemen. Voor wat betreft internet; het is op elke hoek van de straat bijna wel te vinden. Ze hebben hier ook een hele goede wire less G.(of D)Link geloof ik dat het heet, kleinste kaart kost 5 dollar maar die kun je op veel plaatsen dan ook steeds wel weer even gebruiken. Dat wordt in de plaatsen goed aangegeven op grote billboards.
Zo alles wegschrijvend gaat het lekker snel hier in de bus. Ik stop er maar weer even mee. Zodra wij weer op internet kunnen zal ik het plaatsen.
Nog even dit als nakomende info; we hebben in Truang Treng nog even overnacht voor we de grens over konden. Omdat we toch wel erg lang onderweg waren die dag. En wij graag de rivier dolfijnen willen zien, hebben we een traject met een bureautje van een chinees van het hotel Sam Sok overeengekomen. We werden door hen naar de grens gebracht, deze stelt echt niets voor, een paar slagbomen en enkele beambten oor elk een dollar wilden hebben. Er was onderweg geen auto te bekennen, alleen maar stukken oerwoud die platgebrand worden; het is net een bomen kerkhof en het stinkt er naar de branden.
Eenmaal in Laos zien we direct de verschillen. Er zijn vanaf de overgang goede Electra voorzieningen, er is nog echt tropisch oerwoud te zien. Het is schoon, er staan over het algemeen echte nette houten huisjes of opgebouwd van steen. Niks geen armoede te zien. We horen dan al snel dat het ook komt omdat de chinezen veel geïnvesteerd hebben; dat valt niet goed bij de locale bevolking omdat de chinezen bij elkaar hokken en het idee bestaat dat ze op deze manier de handel in handen willen krijgen. Dit zijn smeerzakken, geven nergens iets om dan geld verdienen, en laten de rotzooi dan weer achter, letterlijk en figuurlijk.
Verder over Laos in een ander deel.

Trajecten:

Vrijdag 16 Jan 2009 Bangkok
Donderdag 22 Jan> Bangkok-SiemReap Reap Reap Reap Reap v 7.30 -a 17.30 a 85Bht
Maandag 26 Jan>Siemreap-Phnom Penh v 7.30-a 14.30 a 11$
Woensdag 28 Jan>Phnom Penh-Sihanoukville v 8.30-a 12.30 a7$
Zondag 1 Febr.>Sihanoukville-Phnom Penh v 8.00-a 12.00 a7$
Maandag 2 Febr. Phnom Penh-grens Laos v 7.15 a a15$