Kota Kinabalu vervolg

Kota Kinabalu deel 2

We zijn al die marktjes, grote warenhuizen etc zat. Hier hebben ze ook een markt met tweede hands kleding, het stinkt er naar vochtige kleding die niet gewassen is. Dicht bij ons hotelletje is het redelijk rustig, maar als je langs de zee naar het nieuwe en moderne centrum loopt dan zie je wederom heel grote hoge gebouwen met heeel veel winkeltjes. Maar gauw weer terug naar ons plekje en lekker op het terras zitten met een drankje.

De Moslims en Sabaianen leven toch behoorlijk gescheiden en er is ook nog een soort Tribe een volk dat in de achterbuurt woont, in hutjes van golfplaten etc. De mannen mogen 3 tot 4 vrouwen hebben zo wordt aan ons verteld.

De georganiseerde dagtrips hebben we bij een kantoortje aan de overkant van het hotel Hyat geboekt. Hier worden we prettig geholpen. Wat in Saba vooral opvalt is dat men nieuwsgierig is naar wat je doet of gedaan hebt die dag, wie je bent, waar je weg komt etc. Als je dan verteld wat je plannen cq wensen zijn om te gaan doen wordt niemand opdringerig maar wel behulpzaam. Zo ook nu in dit kantoortje. Wij vertellen dat we graag een verblijfadres willen vinden voor ongeveer 100 MLR maar dan wel aan een strandje. We willen niet in een 5 sterrenhotel voor 6 tot 800 MLR terechtkomen en ook niet elke dag op en neer met de boot hoeven te varen naar de stranden van de eilandjes. Ze dacht even na en kwam met http://www.infosabah.com.my/seaside/frm_left.html
Seaside Travellers Inn
(Bed and Breakfast)
(174263-M)
TDC/8478 SJ.2(69)
Ze wilde wel even informeren of er nog plaats is voor ons. Dit gebeurt allemaal vrijblijvend, om ons een plezier te doen en voort te helpen. Wij hoeven niet lang na te denken, beslissen direct om te gaan en wel voor 6 nachten. Ze regelt tevens een pick-up vanaf het vliegveld, dus hoeven we ons alleen maar even met de taxi daar te laten droppen. Even lekker bijtanken van al het heen en weer gereis, vanuit de koffer leven, met kleding die wel aan een wasbeurt toe is en telkens weer een ander bed.
Maar eerst hadden we nog die dagtrips. Die van de eerste dag staat al online, maar omdat we wat problemen ondervonden met de internetverbinding is het afwachten wanneer we dit kunnen plaatsen en konden de bijbehorende foto’s niet direct geplaatst worden. Die komen er zo spoedig mogelijk nog bij.

De tweede dagtrip; daar hadden we wel vraagtekens bij of we dit niet zelf hadden kunnen regelen, vanuit de haven met een bootje naar de eilanden. We hebben toch maar geboekt, het verloopt prima net zoals het ook de eerste dag goed georganiseerd en prettig geregeld was.We gingen eerst in een busje naar een veel betere plek, dan de haven die wij gezien hadden, om over te steken naar het eerste eiland. Dit wordt ‘Sapi island’ genoemd; het was vroeg in de ochtend en dus nog lekker rustig. We hadden snorkels etc. gehuurd en gingen het water in. Daar zagen we veel soorten, maten en kleuren vissen en het was prachtig daar. Toen we even lekker in de zon hadden liggen bakken gingen we het stuk strand verder inspecteren. Er is een restaurant waar men buiten het vlees op de BBQ gaar roostert en daar komen aantal Varanen op af. Ik denk dat het Varanen zijn maar onze begeleidster noemt deze krokodil-achtige anders. Dit zijn in ieder geval vleeseters en ze zijn gek op het afvalvlees dat op de grond beland. Ze zijn niet echt schuw en het is aan te raden om wat uit hun buurt te blijven omdat wanneer ze hun tanden in je zouden zetten er echt een heel stuk vlees van je opgegeten zou worden, zo werd ons verteld. Maar de mannen die staan te BBQ’en geven ze gewoon een zetje met hun voet waardoor ze netjes aan de kant gaan.
Ruud is nog even een klimmetje gaan maken vanaf het strand de jungle in, een heuvel op dat eilandje waar je van boven af kunt zien dat de kliffen rechtstreeks naar beneden in het water verdwijnen. Hij is niet helemaal naar de andere kant gegaan omdat het toch wel een hele klim is en glibberig, bovendien was hij helemaal alleen en als je dan iets gebeurd krijg direct geen hulp. Hij heeft er mooie foto’s gemaakt maar die zijn te groot om hier te plaatsen. De foto’s die we hier geplaatst hebben zijn alleen van mijn kleine cameraatje.
Natuurlijk hebben we ook de ‘Varanen’ op de foto vast kunnen leggen en zetten we die ook online.
Dan gaan we naar een ander eilandje daar is het een stuk minder druk. Hier hebben we eerst onze lunch, die we aangeboden kregen, opgegeten en daarna een leuk plekje opgezocht om te gaan snorkelen. Hier hebben we pas ‘echt’ genoten van het snorkelen, de koralen en het onderwaterleven, het was zo mooi. We konden de vissen aanraken zo dicht zwommen ze langs ons heen, sommige dachten dat we een lekker hapje waren en probeerden een beetje aan ons te sabbelen. En die kleuren, zo fel en helder en in alle tinten die er maar te bedenken zijn. Dan gaat de tijd wel heel snel en moeten we alweer terug en hebben we bij de steiger nog even met onze voeten in het water de visjes gevoerd met broodkorstjes en dan krioelen ze over onze voeten heen. We hebben weer een geweldige dag gehad en het was het geld meer dan waard om het op deze wijze te doen.
Onze begeleidster zit er dan eigenlijk een beetje voor pietsnot bij en heeft omdat wij vertelden dat we nadat we een weekje bij de kust willen relaxen verder willen richting Sandakan en dat we dat het liefst met de bus zouden gaan doen. Dit is een goedkope, maar vooral ook mooie reis omdat we dan weer veel van het land zien onderweg. Zij heeft onderzocht hoe we het beste kunnen reserveren en heeft een telefoon nummer voor ons opgevraagd. We moeten anders eerst naar Inanam om de tickets te halen en dan ook nog op de dag van vertrek weer daar naar toe omdat van daaruit de bussen vertrekken. Dat is wel ongeveer 150 km van de plek af waar we nu een weekje rust hebben gepland. Het reserveren moet een aantal dagen van te voren omdat dit een gewilde maatschappij is en wij graag voor in de bus zitten en overdag reizen om de omgeving goed te kunnen zien. Voor wat we gehoord hebben krijgen we in de prijs inbegrepen ook nog een diner aangeboden onderweg. Het lijkt dus meer op een excursie, dan op een busreis van ongeveer 6 uur vanuit Inanam naar Sandakan.
Vanuit Sandakan is het de bedoeling dat we ook naar het opvangcentrum van orang-oetangs gaan die daar leren te overleven in de jungle. Dat wordt dus onze volgende uitdaging.
Maar voor nu zijn we vandaag Donderdag 26 februari net aangekomen in ons ‘resort’ Seaside Travellers Inn en hebben geluncht en een beetje de omgeving verkend. Het is hier zo mooi en het uitzicht over de zee, als we bij het restaurant zitten, is net wat we gezocht hebben. Vanuit onze zeer ruime kamer kijken we uit op het zwembad, palmbomen en daardoor heen zien we de zee schitteren in het zonlicht. Het is hier rustig, relaxed en er is geen stad of meerdere restaurants en of barretjes waar je even naar toe gaat om te eten, drinken of te shoppen. In het halletje voor onze voordeur hebben een aantal zwaluwen hun onderkomen gevonden en worden getolereerd en gerespecteerd. De muren worden gewoon een paar keer vaker gesausd en de vloer twee keer per dag gedweild. De koffie, thee en het water is hier gratis en ik zie dat er hier ook allerlei dingen mogelijk zijn ten aanzien van sport, spel en andere activiteiten. Voor nu is dit rustige stille plekje op ons balkon heerlijk. Voor overmorgen hebben we een duokano gereserveerd en gaan we naar de eilandjes die op een half uurtje kanoën van ons hotel af liggen en misschien doen we ook nog wel andere leuke dingen die hier wel te organiseren zijn. We zien wel.