contrasten

Teveel om allemaal diep op in te gaan.
Te beginnen bij de reis vanuit Bangkok; met een minivan volgepakt op weg naar de grens, we waren blij dat de visa goed geregeld waren en we onze paspoorten terug hadden. Het is toch wel spannend om je paspoort af te geven in een onbekend land. Wel leuk hoor die mooie plaatjes in je paspoort. We zouden met de bus verder gaan, maar bij de grens hoorden we dat we dan nog zeker 2 uur moesten wachten en dat we pas `s avonds tegen 22.00 uur aan zouden komen. Daarop hebben we met een combistel uit nwZeeland/australie een taxi gehuurd. We kwamen in de middag aan in Seam Reap en gingen met een TukTuk naar ons hotel dat zat ook bij deprijs in begrepen. Het hotel is prettig, nederlandse eigenaar en de rust hier is weldadig na het drukke en vieze Bangkok. Lotus Lodge Hotel.
De eerste dag vermoeid door alles van de eerste week en (L) iets verkeerds gegeten waarschijnlijk dus aardig lang en vaak op de toillet te vinden. Maar na een dagje rust en wat in de directe omgeving fietsen is dat weer over. Het kan hier ook heel hectisch zijn hoor, al die brommertjes, auto's etc die door elkaar heen hun weg vinden, dat is lachen hoor. Er zijn ook veel marktjes met fruit, kleding etc etc. Je vraagt je af of zelfs als de mensen die hier wonen zo weinig verdienen dat allemaal kunnen kopen. Maar ook hier wordt vlgs ons de gehele dag door gegeten.
in de restaurants eet je voor minder dan 3,50 euro en bij een stalletje waar het minstens zo lekker is ongeveer 0,80. Een TukTuk hebben we gehuurd voor een dag en die man laat ons alles zien, zorgt ervoor dat we op de juiste (voor hem, hahaha) plaatsen wat gaan eten en drinken, maar hij is tevens erg aardig en bescheiden, we moesten hem overhalen om iets met ons te eten en te drinken. Vandaag heeft hij ons de gehele dag rondgetuft naar ongeveer 7 tempels en die waren heel bijzonder. Zo inmens groot, zo knap dat ze die blokken naar boven hebben kunnen krijgen in de jaren 800 tot 1600 ofzo. En zo mooi uitgevoerd, met allerleid beelden. Er was ook nog een opgraving, we hadden dus een heel volle interessante dag vandaag. Maar daar stopte het nog niet; we gingen dus uit eten bij een plaatselijke eettent en dan zit je aan de kant van de straat.. De dochter van de kok ging in de goot zitten poepen.... dan zeg je getverrrrrrrrrrrrrrrrr. en richt je je weer op je bord. ook anderen in onze omgeving zaten te lachen en te kijken hoe gaan ze dat oplossen. Nou er werd een stevig stuk blad overheen gelegd en dat was dat. Toen kwam er een jochie van amper 5 jaar kwam bedelen en gaf aan dat hij honger had; nou ik had niet alles opgegeten en gaf hem de rest, maar honger had hijniet hoor, dat dachten we ook al, het ging hem om geld binnen te brengen. Hij nam wel een hap voor de vorm en stak toen zijn hand op ter groet. Lachen.. Wij gaan niet in op kinderarbeid en bedelende kinderen omdat je het zo in stand houdt en dat is nu juist niet de bedoeling. We hebben kennis gemaakt met mensen hier die vrijwilligers werk doen in een schooltje en dat maakt dat er weer meer kids een opleiding kunnen krijgen. Dat is het werk..
Zo maar even een aanvulling maken op Seam Reap; vandaag weer een heel bijzondere dag gehad.
We zijn weer met een TukTuk op pad gegaan nu naar het meer TonleSap en onderweg daarnaartoe had onze driver ons een heerlijk kopje koffie belooft. Nu dat heerlijk kun je weglaten, het was zo sterk en zoet dat het gierend door onze kelen ging. Voor de helft dan wel te verstaan, want meer konden we zelfs als wilden we voor goed fatsoen niet laten staan. Vandaaruit gingen we langs, hoe men hier werkelijk leeft en werkt, langzaam en alles op zijn tijd. Maar vooral wonen op vuilnisbelten en langs en op de rivier op palen met daaronder ophopingen van vuil etc. Maar het valt wel op dat dit nu snel zal gaan veranderen omdat er nu veel mensen van buiten Cambodja hier hun geld komen verdienen en grote huizen bouwen voor heel weinig. Verder is het gek om te zien dat men zich hier zo heeft aangepast aan het land dat men leeft op en aan het water door op palen te bouwen die echt meters boven het water ( nu laagtij, kan 6 meter stijgen)en op drijvers gebouwde huizen van hout waardoor men met het tij mee beweegt, zelfs vanzelf verhuist naar het meer als het zo uitkomt. Zo weten ze niet waar ze morgen wonen. Kunnen ze dus ook makkelijk hun troep achterlaten. Er is vanalles mogelijk hoor, ze verdienen hun geld ook dmv een varkensfarm, krokodillenfarm, vissenfarm, bloemenmarkt, fruitstalletjes etc etc. En natuurlijk de stomme toeristen waar ze proberen veel geld te slaan uit een paar schriftjes die ze graag willen hebben voor een schooltje dat het financieel moeilijk heeft. Daar moesten we 15 dollar voor betalen, doen we dus niet.. gewoon wat geld toegestopt. Nu weer terug in het hotel en morgen met de bus naar Phnom Penh en zien wat we daar weer beleven. jullie zien het wel weer. nu nog even wat fotootjes toevoegen.groetjes van ons.